Θεολογικά κείμενα

Ἀκατάβλητη ἡ ζωτικότης τῆς Ἐκκλησίας

Μακαριστού Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Μουσουρούλη († 11.1.2021)   Κυριακή τοῦ Θωμᾶ Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον Ἀκατάβλητη ἡ ζωτικότης τῆς Ἐκκλησίας « Διά τῶν χειρῶν τῶν Ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καί τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά» (Πράξ. ε ´12)     « Διά δέ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καί τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά» Βρισκόμαστε, Θεοφιλέστατε, στίς πρῶτες ἡμέρες μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί τήν Πεντηκοστή. Τό ΠανάγιοΠνεῦμα ἔχει μεταβάλει τίς καρδιές τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ. Τούς ἔχει ὁπλίσει μέ θαυμαστές καί πρωτοφανεῖς δυνάμεις. Κηρύττουν, θαυματουργοῦν, ὁδηγοῦν ψυχές στόν Χριστό. Οἱ πιστοί συνάγονται «ὁμοθυμαδόν», μέ μιά καρδιά, ὅλοι μαζί [...]

Ἡ Ἔγερσις τοῦ Λαζάρου – Περιγραφή τῆς εἰκόνας

Του Γκότση Χρήστου Ἡ παράσταση μᾶς μεταφέρει ἔξω ἀπό τήν πόλη, σέ βράχους. Σ' ἕναν ἀπό αὐτούς, ὅπως συνήθιζαν οἱ Ἰουδαῖοι, ἦταν λαξευμένο τό μνῆμα τοῦ Λαζάρου. Δεσπόζει κι ἐδῶ ἡ μορφή τοῦ Χριστοῦ. Βλέπουμε τή θλίψη του, ἀλλά μαντεύουμε καί τή θεότητά του. Τήν τελευταία προδίδουν, πρῶτο, ἡ μεγαλοπρεπής στάση του καί, δεύτερο, τό γεγονός ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι (τούς βλέπουμε στή δεξιά ὁμάδα τῶν προσώπων) κοιτάζουν τό Χριστό καί ὄχι τό Λάζαρο. Τό ἕνα χέρι τοῦ Κυρίου κρατάει εἰλητό καί τό ἄλλο μέ ἐκφραστική κίνηση ἐκτείνεται πρός τό Λάζαρο. Μέ [...]

Ἡ ἐνορία ὡς ἐκκλησιαστική κοινότητα

† Αρχιμ. Γεωργίου Γρηγοριάτου   Ἡ ἐνορία, ὡς συγκεκριμένη ἐν χρόνῳ καί τόπῳ πραγματικότης, καθιστᾶ στόν κάθε χριστιανό παρόν καί ἁπτό τό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. Στήν ἐνορία τοῦ ὁ Χριστιανός λαμβάνει πεῖρα ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι κάτι τό γενικό, ἀόριστο, ἀφηρημένο, ἀλλ’ ἡ συγκεκριμένη εὐχαριστιακή σύναξις, πού ποιμαίνεται ἀπό συγκεκριμένους ποιμένας καί πού ἑνωμένη μέ τόν εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ ἐπιχώριο ἐπίσκοπο εἶναι ἑνωμένη μέ τήν Καθολική Ἐκκλησία. (περισσότερα…)

Ο Κύπριος Νεομάρτυρας Μιχαήλ (+1836)

Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΙΧΑΗΛ (†1836)   Οι Κύπριοι Νεομάρτυρες Oι Nεομάρτυρες είναι μία ιδιότυπη κατηγορία Aγίων των νεότερων χρόνων, η οποία χαρακτηρίζεται αφενός από τον φορέα που επέβαλλε το μαρτύριο, δηλαδή τον Tούρκο κατακτητή, και αφετέρου από την εμμονή του Mάρτυρα στην Oρθόδοξη πίστη. (περισσότερα…)

Ακάθιστος ύμνος: Η Παναγία βοηθός και συμπαραστάτης στις θλίψεις μας

Μακαριστού Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Μουσουρούλη († 11.1.2021) Ἀκάθιστος ὕμνος Ἡ Παναγία βοηθός καί συμπαραστάτης στίς θλίψεις μας (Κανών τοῦ Ἀκαθίστου, Ὠδή ζ´Καί νῦν) «Σῶσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ἡμᾶς» (περισσότερα…)

Η Παναγία Θεοτόκος “θησαυρός σωτηρίας” και “πηγή αφθαρσίας”

ΩΔΗ Ζ΄ Γ΄ Τροπάριον «Θησαυρὸν σωτηρίας, καὶ πηγὴν ἀφθαρσίας, τὴν σὲ κυήσασαν, καὶ πύργον ἀσφαλείας, καὶ θύραν μετανοίας, τοῖς κραυγάζουσιν ἔδειξας· ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν Θεός, εὐλογητός εἶ». (περισσότερα…)

Πέμπτη του Μεγάλου Κανόνος: «Ψυχή μου, Ψυχή μου, ανάστα, τί καθεύδεις; …»

                                                                                                    Χριστόδουλου Γ. Παχουλίδη Την Πέμπτη, της 5ης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η αγία μας Εκκλησία όρισε να ψάλλεται στους ιερούς ναούς μας, η ακολουθία του Μεγάλου Κανόνος. Για λόγους ευκολίας των πιστών, που οι περισσότεροι στις ημέρες μας εργάζονται το πρωί της Πέμπτης, η ακολουθία αυτή ψάλλεται το εσπέρας της προηγούμενης (Τετάρτη). Ο Μεγάλος Κανόνας είναι ο μεγαλύτερος Κανόνας της Εκκλησίας μας. Αποτελείται από 250 τροπάρια και 11 ειρμούς, όπως λέγονται οι πρώτοι ύμνοι κάθε ομάδας τροπαρίων. Την ημέρα που ψάλλεται ο Μεγάλος Κανόνας, στα δικά του τροπάρια προστίθενται και [...]

Θαύματα Αγίων της εν Ρουμανία Εκκλησίας

Διακόνου Ανδρέα Ματέι Η Εκκλησία μάς διδάσκει ότι οι βαπτισμένοι στο όνομα της Αγίας Τριάδος δεν είναι «ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ», (Εφ. β΄ 19). Παρόλα αυτά ο Κύριος Ιησούς Χριστός απευθύνεται στους Αγίους Αποστόλους και τους λέει ότι «ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε, ἐὰν ποιῆτε ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν. οὐκέτι ὑμᾶς λέγω δούλους, ὅτι ὁ δοῦλος οὐκ οἶδε τί ποιεῖ αὐτοῦ ὁ κύριος· ὑμᾶς δὲ εἴρηκα φίλους, ὅτι πάντα ἃ ἤκουσα παρὰ τοῦ πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν» (Ιω. ιε΄ 14-15). Από τα πιο πάνω [...]

Ὁ Μηδενισμὸς τοῦ Ἀνθρώπου

του † π. Αθανασίου Γιέφτιτς (πρώην Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης) Τὸ ὅλο πρόβλημα γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἀκριβῶς αὐτό: νὰ εὑρεθεῖ ἐν τῷ Χριστῷ καὶ νὰ μὴ ἐκπέσει Αὐτοῦ, ἢ ἀφοῦ ἐξέπεσε (ὁ Ἀδὰμ καὶ ἐμεῖς) νὰ εὑρεθεῖ καὶ πάλι ἐν Αὐτῷ ὡς Θεῷ του καὶ ἀνθρώπῳ του, διότι ὁ Λόγος Χριστὸς διὰ τοῦτο ἀκριβῶς καὶ ἐδημιούργησε τὸν ἄνθρωπο, διὰ νὰ τὸν ἑνώσει μεθ᾿ Ἑαυτοῦ, νὰ τὸν «ἐνυποστήσει» ἐν Ἑαυτῷ, ὅπως λένε οἱ Πατέρες, καὶ ἔτσι νὰ τὸν ὁδηγήσει στὴν πληρότητά του ὡς ἀνθρώπου καὶ νὰ τὸν θεώσει, δηλαδὴ μὲ μία [...]

Ἱστορικοὶ σταθμοὶ τοῦ ὀρθόδοξου Μοναχισμοῦ

Δημήτριος Δ. Τριανταφυλλόπουλος Ἱστορικοὶ σταθμοὶ τοῦ ὀρθόδοξου Μοναχισμοῦ* 1. Ἀπὸ τὶς ἀπαρχὲς ἕως τὸν 4ον αἰώνα Το φαινόμενο του αναχωρητισμου, ὡς ἔκφραση καὶ πλαίσιο ἄσκησης, προϋπῆρξε τοῦ Χριστιανισμοῦ· ἤδη στὸν ἐθνικὸ κόσμο σημειώνονται ἀνάλογες τάσεις (στωικοί, κυνικοί). Κυρίως μᾶς εἶναι γνωστὸ ἀπὸ τὴ συχνὴ φυγὴ τῶν προφητῶν τοῦ Ἰσραὴλ στὴν ἔρημο (λ.χ. Προφήτης Ἠλίας), μὲ κορυφαία κατάληξη τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο, σύνδεσμο ἀνάμεσα στὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, τὸν Νόμο καὶ τὴν Χάριν. Στὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ κατὰ τὸν 1ον αἰ. μ.Χ. εἶναι γνωστοὶ οἱ Ἰουδαῖοι Ἑσσαῖοι, ποὺ ζοῦσαν [...]