Ενέργειες καθορισμού αυτοσυνειδησίας μέσα στον καινούριο κόσμο του 19ου και 20ου αιώνα Στα 1870 η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία συγκρότησε την Α΄ Σύνοδο του Βατικανού, η οποία διατράνωσε την πίστη της στο αλάθητο του Πάπα και το πρόβαλε ως «θεόθεν αποκαλυφθέν δόγμα». Η αντίδραση μέρους των πιστών στις αποφάσεις αυτές συνέβαλε στη δημιουργία σχίσματος ανάμεσα στους κόλπους της Εκκλησίας, γνωστού υπό το όνομα του Παλαιοκαθολικισμού. (περισσότερα…)
Ο Προτεσταντισμός, ενώ αρχικά, από τον 15ο αιώνα ξεκίνησε ως κίνημα γνήσιας βίωσης της διδασκαλίας του Χριστού, όπως αυτή είχε αποταμιευθεί στη Βίβλο και ως αντίδραση στην αυθαιρεσία της Καθολικής Εκκλησίας, στην πορεία διασπάστηκε σε πολλές ομάδες ή Εκκλησίες, οι πεποιθήσεις των οποίων, κάποιες φορές, συγκρούονται μεταξύ τους. Στις λεγόμενες παραδοσιακές ανήκει η Λουθηρανική Εκκλησία και οι Καλβινικές ομολογίες. (περισσότερα…)
Στην εποχή μας έχει ιδιαίτερα κατανοηθεί η ανάγκη διαλόγου μεταξύ των διαφορετικών ομάδων του Χριστιανισμού αλλά και μεταξύ του Χριστιανισμού και των μεγάλων θρησκειών του κόσμου. Προκειμένου να συναντηθεί από κοινού ο Χριστιανικός κόσμος και να διαλεχθεί, σε σχέση με τις υφιστάμενες δογματικές και άλλες διαφορές του, ιδρύθηκε το 1948 στο ΄Αμστερνταμ το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, στο οποίο συμμετέχουν μεταξύ άλλων 330 Εκκλησίες (η Καθολική εκκλησία συμμετέχει μόνο ως παρατηρητής). (περισσότερα…)
Η Αγία μας Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, επισκόπου Αντιοχείας. Τελούμε, επίσης, σύναξη όλων των ιερών προσώπων της Παλαιάς Διαθήκης των απ΄ αιώνος Θεώ ευαρεστησάντων από Αδάμ μέχρι και του Δίκαιου Ιωσήφ, του μνήστορος της Υπεραγίας Θεοτόκου. (περισσότερα…)
Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του μάρτυρος Βονιφατίου και της αγίας Αγλαΐας, που έζησαν κατά τον 3ο αιώνα μ. Χ. στη Ρώμη, κατά την εποχή των σκληρών διωγμών. Η Αγλαΐα, αν και ανήκε στην υψηλή ρωμαϊκή κοινωνία, εντούτοις διακρινόταν για τη δικαιοσύνη και τα φιλάνθρωπά της αισθήματα προς τους απλούς και ταπεινούς ανθρώπους. Ο Βονιφάτιος υπηρετούσε την Αγλαΐα ως διαχειριστής της περιουσίας της και ήταν, επίσης, τίμιος και φιλάνθρωπος. Συνέβη, κάποτε, οι δύο να υποκύψουν σε ανθρώπινες αδυναμίες και να υποπέσουν σε σαρκικά αμαρτήματα, για τα οποία, ωστόσο, μετανόησαν [...]
Η Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Αρχ. Μακαρίου Γ' αποτελεί τμήμα του Πνευματικού και Πολιτιστικού Κέντρου του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ' που στεγάζεται στον περίβολο του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιωάννη (δίπλα από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου). Με την ίδρυση της Βιβλιοθήκης αποφασίστηκε όπως σε αυτή στεγαστούν η Συλλογή της Βιβλιοθήκης Φανερωμένης, η Συλλογή της Βιβλιοθήκης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, καθώς και η Συλλογή του Ιδρύματος, οι οποίες και θα αναπτύσσονταν σε συγκεκριμένους τομείς συμπληρώνοντας η μία την άλλη, ώστε να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα Ιστορικών, Θρησκευτικών και Κυπρολογικών θεμάτων. (περισσότερα…)
Ιστορικό Η Κυπριακή Βιβλιοθήκη έχει τις ρίζες της στη δημιουργία της Κυπριακής Δημόσιας Βιβλιοθήκης το 1927, με πρωτοβουλία της Βρετανικής Αποικιακής Κυβέρνησης. Λειτούργησε κάτω από τον έλεγχο του Δήμου Λευκωσίας μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Με τον περί Κυπριακής Δημόσιας Βιβλιοθήκης νόμο του 1968 η Βιβλιοθήκη περιήλθε στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και μετά το 1974 επέστρεψε στις αρχικές της εγκαταστάσεις στον προμαχώνα Ντ’ Αβίλα. Η Κυπριακή Βιβλιοθήκη ιδρύθηκε με τον περί Κυπριακής Βιβλιοθήκης Νόμο του 1987. (περισσότερα…)
Η αποστολή της Βιβλιοθήκης είναι η εξυπηρέτηση των αναγκών μάθησης και πληροφόρησης της Ακαδημαϊκής Κοινότητας (προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές, καθηγητικές, ερευνητές και διοικητικό προσωπικό), ενώ μέσα στους σκοπούς της είναι και η κάλυψη των αναγκών πληροφόρησης της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας της χώρας. Η Βιβλιοθήκη διαθέτει περισσότερα από 267.289 βιβλία με μια ετήσια αύξηση των συλλογών της κατά 12.000 νέους τίτλους. (περισσότερα…)
«Αναμφισβητήτως ένα εκ των ιστορικών αρίστων έργων της τελευταίας πεντηκονταετίας είναι η ίδρυσις τη Βιβλιοθήκης Φανερωμένης». Με την απλή αυτή φράση η εφημερίδα «Ελευθερία» της Λευκωσίας στις 24 Νοεμβρίου 1934, σχολίαζε τη δημιουργία της Βιβλιοθήκης της Φανερωμένης, η οποία στην πορεία θα καθίστατο «η πνευματική τροφός του παγκυπρίου»... (περισσότερα…)
“τοὺς θησαυροὺς τῶν πάλαι σοφῶν ἀνδρῶν͵ οὓς ἐκεῖνοι κατέλιπον ἐν βιβλίοις γράψαντες͵ ἀνελίττων κοινῇ σὺν τοῖς φίλοις διέρχομαι͵ καὶ ἄν τι ὁρῶμεν ἀγαθὸν ἐκλεγόμεθα· καὶ μέγα νομίζομεν κέρδος͵ ἐὰν ἀλλήλοις φίλοι γιγνώμεθα.” (περισσότερα…)
