Author - Pavlos Hadjiprodromou

Το πνεύμα της αυτοθυσίας του Αγώνα του 55-59

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ 55-59   Οι στερνοί λόγοι των απαγχονισθέντων φωνή πατρίδας. ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΜΑΡΑΘΕΥΤΗ. ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ»   ΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡ. ΓΙΑΓΚΟΥ, ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ – ΑΝΤΕΠΙΣΤΕΛΛΟΝ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ «ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ». Ο απελευθερωτικός Αγώνας του κυπριακού λαού του 1955-59 πέρασε στη ιστορία ως ένα ηρωικό έπος που καταξιώθηκε στη συνείδησή του ελληνισμού. Κύρια γνωρίσματα του Αγώνα εκείνου ήταν το πνεύμα της αυτοθυσίας για την ελευθερία της πατρίδας μας από τον αποικιακό ζυγό, η αγωνιστικότητα του λαού μας και η χριστιανική υπέρβαση τού φόβου τού θανάτου. Τούτο το πνεύμα το βρίσκουμε διάχυτο μέσα στις επιστολές των εννέα απαγχονισθέντων [...]

Η γυναίκα και το λατρευτικό έργο της ενορίας

Για να κατανοήσουμε τη θέση - στάση της γυναίκας, όπως και τη σχέση της με το λατρευτικό έργο, είναι απαραίτητο να δούμε πρώτα τι είναι ενορία, ποιος ο σκοπός της και πόσο σημαντική είναι η λατρεία για το κάθε μέλος της ενορίας. Α 1  Η Ενορία είναι η μικρογραφία της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Κεφαλή ο Χριστός και μέλη όλοι οι πιστοί. Η Εκκλησία είναι μία, αλλά για λόγους καλύτερης οργάνωσης και εξυπηρέτησης των πιστών, λειτούργησαν οι ενορίες και σε κάθε ενορία ο Ιερέας, με ανάθεση και εντολή του [...]

Το φαινόμενο της βίας – μια Ορθόδοξη θεώρηση

Είναι δυστυχώς τραγικό το γεγονός, ότι η βία έγινε τρόπος ζωής, για το σύγχρονο άνθρωπο.  Ακούμε συχνά, να γίνεται λόγος για βία στην οικογένεια, βία στα γήπεδα, βία στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, που οδηγεί, μέχρι κι αυτόν ακόμα το θάνατο. (περισσότερα…)

Σωτηρία καὶ τιμωρία: Ἡ εἰκαστικὴ πλευρὰ τῆς Δευτέρας Παρουσίας

Του Δημήτριου Δ. Τριανταφυλλόπουλου Από το περιοδικό "ΣΥΝΑΞΗ", τ.121 Διαβάστε το κείμενο εδώ   Πρώτη δημοσίευση στην ιστοσελίδα 24 Μαρτίου 2016

Νηστεία και αντιμαχία (Του Σταύρου Σ. Φωτίου*)

Θεογνωσία και αυτογνωσία, κοινωνικότητα και φυσική θεωρία είναι η πρόταση ζωής που ο Χριστός κομίζει στους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος καλείται να υποδεχθεί την αγάπη του Θεού, να ειρηνεύσει τον έσωθέν του κόσμο, να κοινωνήσει τον συνάνθρωπο ως αδελφό, να εκλάβει τη φύση ως μέγα οίκο μέσα όπου φιλοξενείται η ζωή. Για την επίτευξη της υπαρξιακής αυτής στοχοθεσίας απαιτείται διαρκής προσπάθεια, πράγμα που στη θεολογική ορολογία ονομάζεται άσκηση. Η Εκκλησία γνωρίζει πολλές μορφές άσκησης. Μία από αυτές είναι η νηστεία. Πρώτος στόχος της νηστείας είναι η θεογνωσία, η αρμονική κοινωνία του [...]

Καιρός Ομολογίας

Σε καιρούς διωγμού και κατατρεγμού και μαρτυρίου και θανάτου οφείλουμε να ομολογούμε  και να υπερασπιζόμαστε αυτά που αγαπάμε. Την πίστη μας οφείλουμε να ομολογούμε και να διακηρύττουμε με σθένος. Και αυτήν θα πρέπει να καταθέτουμε και να προβάλλουμε απέναντι στην ύβρη  και στο κακό που πλέον κυκλοφορεί απροκάλυπτο στους δρόμους. Τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, του Σταυρού  και της Αναστάσεως, οφείλουμε να ομολογούμε  και να διακηρύττουμε. Παρακολουθώ πoλλές φορές έκπληκτος το ιδεολογικό πάθος, την προσπάθεια να κατακρημνίσουμε όσα μας στήριξαν μέσα στους αιώνες, τον χλευασμό  και την ειρωνεία  και την [...]

Γεώργιος πρωτοπαπάς του Τζώρτζη από Βατυλή (1547-1608)

Ένθρονη η Θεοτόκος ανάμεσα στους Αγίους Νικόλαο και Γεώργιο. Κάτω αριστερά απεικονίζεται ο πρωτοπαπάς Γεώργιος με τη γυναίκα του και τον μοναχογιό του Αλοϊσιο. Στις 28 Αυγούστου του έτους 1607, ένας Κύπριος, ο Γεώργιος πρωτοπαπάς του Τζώρτζη, από τη Βατυλή της Μεσαορίας της Κύπρου, κάτοικος Βενετίας, αισθάνθηκε τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν και προαισθανόμενος το τέλος του συνέταξε τη διαθήκη του. Ο Γεώργιος πρωτοπαπάς γεννήθηκε περίπου το 1547 στη Βατυλή, όταν ακόμα η πατρίδα του τελούσε υπό βενετική κυριαρχία. Η γενέτειρα του υπήρξε ένα από τα πιο σημαντικά χωριά [...]

Ερωταποκρίσεις σχετικά με την Πατερική Θεολογία.

Ακολουθούν ερωτήσεις σχετικά με την Πατερική Θεολογία και οι απαντήσεις που αντλούνται από τον πρώτο τόμο της πατρολογίας του αειμνήστου καθηγητή Στυλιανού Παπαδόπουλου. 1. Είναι όλοι οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας; Απάντηση: «[…] Η Εκκλησία διέκρινε (ξεχώρισε) λίγους από τους πολλούς πατέρες και τους ονόμασε τιμητικά Πατέρες και Διδασκάλους. Με τον όρο αυτό ένωσε δύο εξαιρετικής σημασίας λειτουργήματα σ’ ένα πρόσωπο, το οποίο έτσι έλαβε την πρώτη θέση στους κόλπους της. Τα λειτουργήματα αυτά είναι: α) του ποιμένα, που αναγεννά και κατευθύνει πνευματικά τους πιστούς, που συνδέει αυτούς [...]

Η έννοια της Παράδοσης κατά τους Πατέρες

Ο Μέγας Βασίλειος στο λόγο του περί «Αγίου Πνεύματος» σημειώνει χαρακτηριστικά: «Των εν τη Εκκλησία πεφυλαγμένων δογμάτων, τα μεν εκ της εγγράφου διδασκαλίας έχομεν, τα δε εκ της των Αποστόλων παραδόσεως διαδοθέντα ημίν ως εν μυστηρίω παραδεξάμεθα, άπερ αμφότερα την αυτήν έχει ισχύν προς την ευσέβειαν.»  Ο Μεγάλος Καππαδόκης Πατέρας τονίζει εδώ πως πηγές της πίστης μας είναι από τη μια η Αγία Γραφή και από την άλλη η Ιερά Παράδοση, πηγές κατά πάντα ισότιμες και ισόκυρες.  Ο Πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς στο έργο του «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος» τονίζει εμφαντικά: «Πάντα [...]

Το μυστήριο της βαπτίσεως

Πρωτ. Μιχαὴλ Βοσκοῦ Εἴχαμε ἐπισημάνει σὲ προηγούμενό μας ἄρθρο περὶ τοῦ  μυστηρίου τοῦ γάμου, ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα προβλήματα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς εἶναι ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Στὸ συγκεκριμένο ἄρθρο εἴχαμε ἐπεξηγήσει τὴν ἔννοια τοῦ ὅρου “ἐκκοσμίκευση”, μὲ τὸν ὁποῖον δηλώνεται, ὅπως εἴχαμε σημειώσει, ὁ τρόπος ζωῆς τῶν ἀνθρώπων χωρὶς τὸν Θεό. Ἔντονα συμπτώματα ἐκκοσμικεύσεως δὲν παρατηροῦνται ἀσφαλῶς μόνο στὸν θεσμὸ καὶ στὸ μυστήριο τοῦ γάμου, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλα μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως ἐπὶ παραδείγματι στὸ μυστήριο τῆς βαπτίσεως, στὸ ὁποῖο θ’ ἀναφερθοῦμε σ’ αὐτό [...]