Μνήμη του Αγίου Προφήτου Ιεζεκιήλ (23 Ιουλίου)

Σήμερα η Εκκλησία, τιμά τη μνήμη του Προφήτου Ιεζεκιήλ, που συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μεγάλους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, και του αγίου Θύρσου (γνωστού ως Θέρισου), επισκόπου Καρπασίας. Επίσης, εορτάζουμε την ανακομιδή των λειψάνων του Ιερομάρτυρος Φωκά, επισκόπου Σινώπης.

Ο Ιεζεκιήλ καταγόταν από ιερατικό γένος και η δράση του τοποθετείται χρονικά στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ., εποχή κατά την οποία ο ισραηλιτικός λαός, βρισκόταν αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα. Είχε απόλυτη πίστη στο Θεό, γεγονός που βοήθησε όχι μόνο τον ίδιο αλλά και τους Ισραηλίτες να υπομένουν με ελπίδα τα δεινά της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας. Αξιώθηκε να επιτελεί θαύματα, μέσω των οποίων υπενθύμιζε σε Εβραίους και Βαβυλωνίους τη δύναμη του Θεού και έλεγχε με αυστηρότητα την αδικία και κάθε παράβαση του θελήματος του Θεού. Ο ελεγκτικός λόγος του προκάλεσε την αντίδραση συμπατριωτών του, οι οποίοι τον σκότωσαν από φθόνο.

Ανάμεσα στις προφητείες του ξεχωρίζει αυτή που αναφέρεται στο όραμα με την ανάσταση των ξηρών οστών και η οποία, ως προεικόνιση της Ανάστασης του Χριστού, διαβάζεται στην Εκκλησία τη Μεγάλη Παρασκευή, μετά την περιφορά του Επιταφίου. Η προφητεία αυτή, πέρα από την Ανάσταση του Χριστού, προμήνυε και την απελευθέρωση των Εβραίων, που με τα δεδομένα της εποχής εκείνης έμοιαζε τόσο αδύνατη, όσο το να ζωντανέψουν τα ξηρά οστά.

Ο Ιεζεκιήλ, όπως όλοι οι Προφήτες και οι Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, δικαιώνονται εν Χριστώ μαζί με το πλήρωμα της Εκκλησίας

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου