Μνήμη των Αγίων Λουκιανού, Σαβίνου και Βάρσου (15 Οκτωβρίου)

Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Λουκιανού πρεσβυτέρου Αντιοχείας, Σαβίνου επισκόπου και Βάρσου επισκόπου Εδέσσης.

Ο Λουκιανός καταγόταν από τα Σαμόσατα της Συρίας και ήταν γόνος ευσεβούς οικογενείας. Μετά το θάνατο των γονιών του, μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και επιδόθηκε στη μελέτη των Γραφών, συμβάλλοντας σημαντικά στη μετάφραση των κειμένων των 49 Βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. Εμφορούμενος από ευλάβεια να συμπαρίσταται με διάκριση στους ανθρώπους, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Αντιόχεια. Αργότερα, ένεκα της δράσης συνελήφθη στη Νικομήδεια από το Διοκλητιανό. Φυλακίσθηκε και τελικά πέθανε λόγω εξάντλησης.

Ο Όσιος Σαβίνος, ταπεινός στο χαρακτήρα, τηρούσε στο βίο του το «λάθε βιώσας», δηλ. εν τω κρυπτώ. Ύστερα από πολλές πιέσεις, δέχτηκε να χειροτονηθεί Επίσκοπος, όμως πολύ σύντομα εγκατέλειψε την Αρχιερατική πορεία, ένεκα της φθοράς της διοίκησης. Επέστρεψε στο μοναχικό κελί κι επιδόθηκε στην άσκηση και την προσφορά. Ζώντας στην αφάνεια οικειοθελώς, τα συναξάρια δε διατήρησαν ούτε τον τίτλο της Επισκοπής, για την οποία χειροτονήθηκε. Κοιμήθηκε ειρηνικά και οσιακά.

Ο Όσιος Βάρσος Επίσκοπος Εδέσσης της Συρίας έζησε κατά την εποχή της αίρεσης του Αρείου. Διέπρεψε και στη Φοινίκη, την Αίγυπτο και τη Θηβαΐδα. Τον εξόρισαν σ’ ένα φρούριο κοντά στο Αλγέρι, όπου απεβίωσε. Όλη η ζωή του ήταν αφιερωμένη στην υπηρεσία του Θεού, της Εκκλησίας και των ανθρώπων.

Το έργο διαχείρισης των πραγμάτων της Εκκλησίας από τους Επισκόπους είναι πολύτιμο και πολύπλευρο και ασφαλώς αναδεικνύεται θεάρεστο. Χρειάζεται καθημερινή ποιμαντική μέριμνα και καλή διαχείριση όλων των πλευρών που το συναποτελούν, διοικητικές, οικονομικές, πνευματικές κ.ά., με την απαραίτητη σύνεση, διάκριση και μέτρο. Αυτή η ολοκληρωτική αφοσίωση είναι καθημερινό έργο των κληρικών που αναλαμβάνουν το περίοπτο διακόνημα του Ιεράρχου.

Ας προσευχόμαστε για τους Επισκόπους μας, να τους φωτίζει ο Θεός και εκείνοι να αγρυπνούν για την πνευματική μας προκοπή στην ορθή Πίστη και Παράδοση της Εκκλησίας μας.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου