Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Λαμπαδιστής (4 Ὀκτωβρίου)

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Λαμπαδιστής ἔζησε τόν 10ον αἰώνα τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορα Νικηφόρου Β΄τοῦ Φωκᾶ στήν Κύπρο.

Πληροφορίες γιά τόν βίο τοῦ ἁγίου ἀντλοῦμε ἀπό τήν ἀκολουθία του, πού ἐκδόθηκε στή Βενετία τό 1667. Σύμφωνα μέ τόν τόπο γέννησής του ὑπάρχουν διάφορες παραδόσεις.

Μία παράδοση ἀναφέρει ὅτι ὁ ἅγιος γεννήθηκε στό χωριό Λαμπαδιστό, πού ἦταν καί τό χωριό τοῦ ἁγίου Ἡρακλειδίου κοντά στό χωριό Μιτσερό, πού στηρίζεται στό γεγονός ὅτι ἐκεῖ βρίσκεται ἐρειπωμένο τό μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς «Λαμπαδιώτισσας».

Μία ἄλλη παράδοση ἀναφέρει ὅτι γεννήθηκε στό χωριό Λαμπαδοῦ πού βρισκόταν κοντά στό χωριό Γαλάτα στίς παρυφές τοῦ Τροόδους.

Γιά τήν ἐπωνυμία του Λαμπαδιστής ἀναφέρονται οἱ παραδόσεις γιά τήν καταγωγή του ἀλλά καί στό ἐπίθετο λαμπρός δηλαδή φωτισμένος.

Ἦταν τό μοναχοπαίδι τοῦ ἱερέα Κυριακοῦ καί τῆς Πρεσβυτέρας Ἄννας καί ὅπως γράφει ὁ συναξαριστής ἦταν θεῖο δῶρο τῆς γεροντικῆς τους ἡλικίας, ἀφοῦ τόν ἀπόκτησαν μετά ἀπό πολλή προσευχή σέ προχωρημένη ἡλικία.

Ὁ Ἰωάννης ἀπό μικρή ἡλικία ἀνατράφηκε μέ τά νάματα τῆς αὐστηρῆς χριστιανικῆς πίστης ἀπό τούς εὐσεβεῖς γονεῖς
του.

Ἡ πνευματικότητα τοῦ ἁγίου Ἰωάννη φάνηκε ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, ἀφοῦ στή ζωή του εἶχε ὡς πρότυπο τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό καί ὁδηγό τό Πανάγιο Πνεῦμα.

Ὅταν κάποτε σέ μικρή ἡλικία ἔκοψε ἕνα ὥριμο τσαμπί σταφύλι πρίν ἀπό τίς 6 Αὐγούστου, πού οἱ χριστιανοί συνηθίζουν νά τά παίρνουν στήν Ἐκκλησία κατά τήν ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, γιά νά εὐλογοῦνται καί μετά νά τά τρῶνε, ὁ Ἰωάννης δέχθηκε ἔντονη παρατήρηση καί ἕνα ράπισμα ἀπό τόν εὐλαβή καί τυπικό πατέρα του.

Τότε αὐτός τό ἐπέστρεψε πίσω ἀπό ἐκεῖ πού τό ἔκοψε, καί μετά ἀπό προσευχή καί δάκρυα αὐτό κόλλησε στήν κληματόβεργα σάν νά μήν κόπηκε ποτέ.

Παρά τή διακρινόμενη πνευματικότητα τοῦ ἁγίου καί τόν πόθο του νά ἀφιερωθεῖ στόν Θεό, οἱ γονεῖς του δέν κατάλαβαν ἀκόμη αὐτό του τόν πόθο καί τόν πίεσαν νά μνηστευθεῖ σέ ἡλικία 18 χρονῶν μία πλούσια κοπέλα.

Ἡ ἐπιθυμία τους νά δοῦν ἀποκατεστημένο τό μοναδικό τους παιδί καί τήν οἰκογένειά τους νά μεγαλώνει, τούς ἔκανε νά ξεχάσουν τό τάμα τους, πού εἶχαν κάνει στόν Θεό δηλαδή νά τοῦ ἀφιερώσουν τό παιδί τους.

Αὐτή ἡ ἐπιθυμία τῶν γονιῶν του ἀλλά καί ὁ διακαής δικός του πόθος γιά νά ἀσκητέψει καί νά ζήσει μία ζωή τέλειας ἀφιέρωσης στόν Θεό, δημιούργησαν μία σύγκρουση μέσα στήν ἀγαθή ψυχή τοῦ Ἰωάννη.

Τότε αὐτός ἔκανε αὐτό πού ἤξερε καλύτερα, προσευχήθηκε ἔντονα πρός τόν Θεό νά τοῦ φανερώσει τό θέλημά Του καί τήν ὥρα πού ἦταν γονατιστός καί προσευχόταν ἄκουσε μία φωνή μέσα του νά τοῦ λέει τό εὐαγγελικό λόγιον: «ὁ φιλῶν πατέρα ἤ μητέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καί ὁ φιλῶν υἱόν ἤ θυγατέρα ὑπέρ ἐμέ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καί ὅς οὐ λαμβάνει τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος».

Μετά ἀπό αὐτή τήν ἐνόραση ὁ Ἰωάννης φανέρωσε στή μνηστή του μέ εἰλικρίνεια τόν πόθο νά ἀφιερωθεῖ στόν Χριστό καί τῆς πρότεινε τό ἴδιο. Φυσικά αὐτή δέν δέχθηκε.

Οἱ γονεῖς της θεώρησαν τήν πράξη τοῦ Ἰωάννη μεγάλη προσβολή καί γιά νά τόν ἐκδικηθοῦν κάλεσαν τόν Ἰωάννη σέ γεῦμα μαζί μέ τόν πατέρα του, ὅπου μέσα στό φαγητό τοῦ ἔβαλαν δηλητήριο μέ ἀποτέλεσμα ὁ ἅγιος νά τυφλωθεῖ.

Μετά ἀπό αὐτό τό γεγονός ὁ Ἰωάννης ἀφοῦ συγχώρησε αὐτούς πού τοῦ πῆραν τό πολυτιμότερο ἀνθρώπινο ἀγαθό, πού εἶναι ἡ ὅραση, ἀλλά δέν κατόρθωσαν νά σβήσουν τό Θεῖο φῶς πού φώτιζε τήν καρδιά του, ἔφυγε μέ τόν πιστό του ὑπηρέτη γιά τά βουνά τῆς Μαραθάσας.

Ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη του στίς 4 Ὀκτωβρίου.

τοῦ Πρωτ. Ἰωάννη Νικολάου

Ἀπολυτίκιο Ἁγίου Ἰωάννη Λαμπαδιστῆ

Τῆς Λαμπάδος τό κλέος καί Κυπρίων ἀγλάϊσμα καί θαυματουργός ὄντως ὤφθης, Ἰωάννη Πατήρ ἡμῶν Ὅσιε. Νηστεία κατατήξας τῆς σαρκός, ἀλόγους ἐνθυμήσεις πανσθενῶς, ὅθεν χάριν ἰαμάτων ἐξ οὐρανοῦ ἐδέξω, θεόπνευστε. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ πᾶσιν ἰάματα. 

Πηγή: Το σπιτάκι της Μέλιας (oikohouse.wordpress.com)

Πρώτη δημοσίευση στην ιστοσελίδα 4 Οκτωβρίου 2021