Μνήμη της μεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας (22 Δεκεμβρίου)
Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη της μεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας και του διδασκάλου της μάρτυρος Χρυσογόνου, καθώς και της Μάρτυρος Θεοδότης και των τριών παιδιών της, που επίσης μαρτύρησαν για το Χριστό.
Η Αγία Αναστασία κατέχει εξέχουσα θέση στο μαρτυρολόγιο της Εκκλησίας μας, όπως αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι προς τιμήν της συνέταξαν ύμνους οι ποιητές Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Θεόδωρος Στουδίτης και Ιωσήφ ο Υμνογράφος. Ονομάστηκε Φαρμακολύτρια αφού, σύμφωνα με το μεγαλυνάριό της, «Φάρμακα προχέουσα μυστικά ψυχών και σωμάτων θεραπεύεις πάθη δεινά, ω Αναστασία, τη θεία ενεργεία· διό τας χάριτάς σου πάντες κηρύττομεν», αλλά και λύνει τις διάφορες φαρμακείες, δηλ. της μαγείες και τις δεισιδαιμονίες.
Έζησε επί Διοκλητιανού και καταγόταν από επιφανή και πλούσια οικογένεια της Ρώμης. Ασπάστηκε το Χριστιανισμό σε νεαρή ηλικία, κάτι που αναγκάστηκε να φανερώσει, όταν οι γονείς της την πάντρεψαν υποχρεωτικά με τον ειδωλολάτρη Πούπλιο.
Ο σύζυγός της μετήλθε διάφορες μεθόδους, για να την αναγκάσει να αρνηθεί το Χριστό, αλλά η Αγία παρέμεινε ακλόνητη. Διέθετε καθημερινά όλο το χρόνο της να κηρύττει το λόγο του Θεού και να περιποιείται τους φτωχούς, τους ασθενείς και τους φυλακισμένους Χριστιανούς.
Η θεοφιλής ιεραποστολική δράση της Αγίας Αναστασίας, η θαρραλέα αντιμετώπιση της φυλακής, των φρικτών βασανιστηρίων στα οποία είχε υποβληθεί και ο μαρτυρικός της θάνατος στη φωτιά, έγιναν αιτία να πιστέψουν στο Χριστό πλήθη ειδωλολατρών.
Τα ιερά της Λείψανα, καθώς και τα αφιερωμένα σ’ αυτήν ιερά προσκυνήματα, αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν πηγή θεραπείας και σωτηρίας για τους ψυχικά και σωματικά τραυματισμένους, που καταφεύγουν σ’ αυτά με πίστη και ευλάβεια.
Σαν σήμερα, το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου το 2007, κοιμήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Α΄. Εις μνημόσυνον αιώνιο Αυτού, γράφει ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας κ. Βασίλειος, παραπέμποντας στον ενθρονιστήριό του λόγο στις 12 Νοεμβρίου 1977 «”Κλίνω εὐλαβῶς τὸν αὐχένα καὶ ἀναλαμβάνω τὸν βαρύν τῆς ἀποστολῆς μου κλῆρον ἐν πλήρει ἐπιγνώσει τῶν ἀδυναμιῶν μου καὶ ἐν τῇ συνειδήσει ὅτι ὁ Ἀρχιεπισκοπικὸς οὗτος θρόνος οὐχὶ δόξης καὶ μεγαλείου καθέδρα, ἀλλὰ Γολγοθὰς μαρτυρίου γενήσεταί μοι”. Οἱ λόγοι αὐτοὶ ἀποτελοῦν μία ἁπλὴ διαπίστωση ποὺ πηγάζει μέσα ἀπὸ τὴν παρατήρηση καὶ τὴν ἐμπειρία τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων. Ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου εἶναι ἐξόχως διδακτικὴ ἐπὶ τούτου. Λαμβάνοντας, ἐν τούτοις, ὑπ’ ὄψη τὰ δεδομένα τῆς ἀρχιεπισκοπικῆς του διακονίας, καθὼς καὶ τὶς ἱστορικὲς συνθῆκες, μέσα στὶς ὁποῖες κλήθηκε νὰ δραστηριοποιηθεῖ, οἱ ἴδιοι αὐτοὶ λόγοι μπορεῖ νὰ φανερώνουν ἐνόραση, κατὰ τὴ φιλοσοφικὴ παρατήρηση, ἢ καλύτερα, προφητικὴ ἐνόραση, κατὰ τὴ θεολογικὴ διάσταση.»
Συμπληρώνει ο Γυμνασιάρχης Στέλιος Παπαντωνίου: «Η θέση του αρχιεπισκόπου Κύπρου, όπως χαράκτηκε από τον εθνομάρτυρα Κυπριανό την περίοδο της τουρκοκρατίας, είναι να ηγείται του αγώνα του λαού μας για απελευθέρωση και πνευματική πρόοδο. Αταλάντευτος σ’ αυτές τις θέσεις παρέμεινε σε όλη τη ζωή του ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α΄.
Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο η μνήμη του παραμένει ζωντανή. Υπήρξε- χωρίς αμφιβολία- ο μπροστάρης στον αγώνα για ελευθερία και αποκατάσταση των δικαίων του ελληνικού κυπριακού λαού».
Προσευχόμαστε ο Θεός να αναπαύει την ψυχή του εν χώρα ζώντων και δικαίων. Η σεβαστή θύμηση των προγόνων είναι το καλύτερο δώρο ευγνωμοσύνης για τους εν ζωή ευεργέτες μας.
Λόγω του ότι η εορτή των Χριστουγέννων είναι την ερχόμενη Δευτέρα, η παραμονή τροποποιείται. Σήμερα Παρασκευή τελούνται στους ναούς μας ο όρθρος και οι Μεγάλες Δεσποτικές Ώρες.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου