Ἀρχιμ. Βασίλειου Γοντικάκη Δέν εἶναι ἡ Ἐκκλησία αὐτό πού νομίζουμε. Μᾶς πῆραν μωρά παιδιά ἀπό τόν μαστό τῆς μάνας μας, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Μᾶς ἔμαθαν ἄλλα. Μᾶς ἔδωσαν νά πιοῦμε γάλα κονσέρβας. Μᾶς ἔκοψαν ἀπό τίς ρίζες. Μᾶς χώρισαν ἀπό τήν Παράδοση. Μᾶς ἀπομάκρυναν ἀπό τό σπίτι μας. Μᾶς ἔκαμαν ἀλλοδαπούς στόν τόπο μας. Βάλθηκαν νά μᾶς ξεμάθουν τή μητρική μας γλῶσσα, τή γλῶσσα τῆς Ὀρθοδοξίας, τή μητρική γλῶσσα τοῦ ἀνθρώπου. (περισσότερα…)
(Στυλιανού Παπαδόπουλου, Ο πληγωμένος αετός, εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ. 214-222). Ετοιμάζεται να μιλήσει για το Άγιο Πνεύμα. Όλες τις μέρες τούτες, θέμα κύριο στις συζητήσεις των χριστιανών στην Πόλη ήταν αυτά που ανέπτυξε ο Γρηγόριος. Η επιτυχία ολοφάνερη. Λουφάξανε οι αρειανοί λογάδες, μασάγανε τα λόγια τους. Οι ορθόδοξοι πλέον κυκλοφορούσανε με το αίσθημα του νικητή. Ο αετός της θεολογίας τους είχε απαλλάξει από την καταφρόνια των αντιπάλων και από κάποιο δικό τους αίσθημα μειονεκτικότητας. Ο Γρηγόριος —και το ξέρανε οι ακροατές του— δεν είχε τελειώσει τον κύκλο των ομιλιών τούτων, που μείνανε [...]
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, θεωρείται ο δημιουργός της θεολογίας της καθημερινής ζωής. Κι αυτό γιατί έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την οικογένεια. (περισσότερα…)
Η Εκκλησία, εφόσον είναι σώμα Χριστού, που σκοπό έχει την σωτηρία των ανθρώπων, δεν κινδυνεύει να αφανιστεί, να καταποντιστεί (PG 52,429), να χαθεί. Άρχοντες θρησκευτικοί, λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, άλλοτε και τώρα, φορείς της κοσμικής εξουσίας, αιρετικοί και οι ίδιοι οι δαίμονες «επολέμησαν την Εκκλησίαν», η οποία όχι μόνο δεν νικήθηκε αλλ’ «υπέρ τους ουρανούς αναβέβηκε» (PG 52, 397-8). Παρά ταύτα κινδυνεύει συνεχώς η ενότητα της Εκκλησίας, ενώ το γεγονός του Σώματος του Χριστού, η Εκκλησία δηλαδή, σημαίνει και αποτελεί ενότητα πραγματική, «… Εκκλησίαν δε Θεού καλεί (= ο Παύλος), [...]
Μακαριστού Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Μουσουρούλη Ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Ἑρμηνευτική ὁμιλία εἰς τά Ἀναγνώσματα τῆς ἑορτῆς Ἡ δόξα τῆς Ἀναλήψεως καί ἡ εὐλογία τοῦ Κυρίου «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος» (Ψαλμ.46, 6) ************ «Ἀνέβη ὁ Θεός ἐν ἀλαλαγμῷ, Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος» «Φαιδρά», δηλαδή ὁλοφώτεινη, χαρμόσυνη εἶναι ἡ σημερινή ἑορτή καί πανήγυρις, Θεοφιλέστατε, σεβαστοί πατέρες, ἀγαπητοί ἀδελφοί,ἡ εἰς τούς οὐρανούς Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἑορτή στή γῆ ἐκ μέρους τῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι συγκεντρωμένοι στούς ναούς ἀνυμνολογοῦμε τόν εἰς τούς οὐρανούς ἀναληφθέντα Θεάνθρωπο Λυτρωτή. Ἑορτή καί στούς οὐρανούς [...]
«Λόγος περὶ τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ» Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ (νεοελληνικὴ ἀπόδοση) Βλέπετε αὐτὴ τὴ κοινὴ γιὰ μᾶς ἑορτὴ καὶ εὐφροσύνη, τὴν ὁποία ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἐχάρισε μὲ τὴν ἀνάσταση καὶ ἀνάληψή του στοὺς πιστούς; Ἐπήγασε ἀπὸ θλίψη. Βλέπετε αὐτὴ τὴ ζωή, μᾶλλον δὲ τὴν ἀθανασία; Ἐπιφάνηκε σὲ μᾶς ἀπὸ θάνατο. Βλέπετε τὸ οὐράνιο ὕψος, στὸ ὁποῖο ἀνέβηκε κατὰ τὴν ἀνύψωσή του ὁ Κύριος καὶ τὴν ὑπερδεδοξασμένη δόξα ποῦ δοξάσθηκε κατὰ σάρκα; Τὸ πέτυχε μὲ τὴ ταπείνωση καὶ τὴν ἀδοξία. Ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος γι᾿ αὐτόν, «ἐταπείνωσε τὸν ἑαυτό του γενόμενος ὑπήκοος μέχρι [...]
Σε διάστημα σαράντα ημερών, ο Χριστός εμφανίστηκε στους μαθητές του έντεκα φορές. Είδαν, ψηλάφισαν και πίστεψαν ότι είναι πράγματι ο Χριστός κι όχι φάντασμα. Ο Χριστός απευθύνεται στους μαθητές μετά την ανάστασή Του, για να διαπιστώσουν με τις ίδιές τους τις αισθήσεις ότι είναι πραγματικά ο Διδάσκαλός τους: «ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα». (περισσότερα…)
Ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί, εἶναι γνωστό, πὼς λίγα πρόσωπα στὴν Ἱστορία τιμήθηκαν μὲ τὸν τίτλο τοῦ Μεγάλου. Ἐξέχουσα θέση ἀνάμεσά τους κατέχει ἀναμφίβολα ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. (περισσότερα…)
Χριστόδουλου Γ. Παχουλίδη Ο Μέγας Κωνσταντίνος με οδοδείκτη τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο είδε στον ουρανό, προ της μάχης παρά τη Μουλβία Γέφυρα, με το «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ», να τον περιβάλλει, στάθηκε ορθός στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Τόλμησε και διάλεξε να ακολουθήσει το δύσβατο δρόμο που χάραξε η συνείδησή του. Με το Σταυρό του Χριστού επικεφαλής του στρατού του, νίκησε κατά κράτος το χριστιανομάχο Μαξέντιο και εισήλθε θριαμβευτής στην αιώνια πόλη, τη Ρώμη, και αναγορεύτηκε Αυτοκράτορας από το στράτευμά του. Συνέβαλε στη μεταστροφή της Αυτοκρατορίας και του εαυτού του από της [...]
Χριστόδουλου Γ. Παχουλίδη «Μέγα καύχημα μονής Καντάρας, στύλοι άσειστοι Ορθοδοξίας, ανεδείχθητε Θεοφόροι Πατέρες. Την πίστιν γαρ αλώβητον τηρήσαντες, ποικίλοις βασάνοις ενηθλήσατε και πυρί τελειωθέντες, συνόμιλοι Αγγέλων γεγόνατε. Δι’ ο αδιαλείπτως πρεσβεύετε, δωρηθήναι ημίν το μέγα έλεος». Με αυτόν τον υπέροχο ύμνο και άλλους πολλούς, η Κύπριδα Εκκλησία τιμά στις 19 Μαΐου εκάστου έτους, τους δεκατρείς στεφανηφόρους μάρτυρες της ιεράς μονής Καντάρας, Ιωάννη, Κόνωνα, Ιερεμία, Μάρκο, Κύριλλο, Θεόκτιστο, Βαρνάβα, Μάξιμο, Θεόγνωστο, Ιωσήφ, Γεννάδιο, Γεράσιμο και Γερμανό, οι οποίοι περίλαμπρα στολίζουν την εν ουρανοίς χορεία των Κυπρίων αγίων, και που με το [...]
