«Σαν μινύρισμα πτηνού χειμαζομένου» – Θρήνος για την καταστροφή της Κυθρέας
«Σαν μινύρισμα πτηνού χειμαζομένου» Θρήνος για την καταστροφή της Κυθρέας Σκέφτομαι την απίστευτη καταστροφή της Κυθρέας, τα περιβόλια της που χάθηκαν, τα νερά, και μαζί μ’ αυτά επιστρέφω σ’ εκείνους τους στίχους του Διονυσίου Σολωμού που μου έρχονται επίμονα, χρόνια τώρα, ξανά και ξανά στη μνήμη, σαν θρήνος και σαν καημός. Σαν λυγμός. «Σαν μινύρισμα πτηνού χειμαζομένου, λαχταρούντος την επάνοδον του έαρος», που έγραφε ο Παπαδιαμάντης: «Και δὲν έμεινε μήτε ένα κλωνάρι, Φιλέρημο πουλάκι νά καθίσῃ, Τό βράδυ, την αὐγή, νά κελαϊδήσῃ.» Στίχοι συγκλονιστικοί από τον «Λάμπρο» του Διονυσίου Σολωμού, ύστερα από τον κεραυνό που [...]
