Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Ρηγίνου και Ορέστου, οι οποίοι κατάγονταν από τη Χαλκηδόνα και συνδέονταν με βαθιά αδελφική φιλία. Η ομολογία της χριστιανικής τους πίστης ήταν η αιτία να βρεθούν στη φυλακή. Αργότερα, μετά την αποφυλάκισή τους, ήρθαν στην πατρίδα μας και έζησαν στην περιοχή της Λεμεσού, όπου και τελικά μαρτύρησαν για χάρη του αναστημένου Ιησού Χριστού. (περισσότερα…)
Η Αγία μας Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Μύρωνος, που έζησε στην Αχαΐα κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου. Εξαιτίας της σθεναρής στάσης του απέναντι στον ασεβή έπαρχο Αντίπατρο, που ήθελε να εξαφανίσει κάθε χριστιανικό στοιχείο από την περιοχή, ο Μύρων συνελήφθη και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. (περισσότερα…)
Στα χρόνια της επί γης παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, βασιλέας στην πόλη Έδεσσα της Συρίας, ήταν ο Αύγαρος. Αυτός αρρώστησε βαριά και δεν μπορούσαν οι ιατροί του βασιλείου του να τον θεραπεύσουν. Κάποτε άκουσε, ότι στα μέρη της Παλαιστίνης ζούσε ένας νέος Προφήτης, ο Ιησούς Χριστός, ο Οποίος επιτελούσε πολλά θαύματα και καμιά ασθένεια δεν ήταν αθεράπευτη γι’ Αυτόν. (περισσότερα…)
Η Εκκλησία μας σήμερα εορτάζει τη μνήμη του αγίου μάρτυρος Δημητριανού του Νέου και του αγίου Διομήδη, ενός εκ των είκοσι αγίων Αναργύρων, που καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας και μαρτύρησε κατά το διωγμό του Διοκλητιανού. (περισσότερα…)
Σήμερα η αγία μας Εκκλησία εορτάζει την ανάμνηση της ανακομιδής της αχειροποίητης εικόνας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ή του Αγίου Μανδηλίου, όπως ονομάζεται διαφορετικά, από την πόλη Έδεσσα της Συρίας στην Κωνσταντινούπολη. Η εικόνα αυτή, σύμφωνα με την παράδοση, σχηματίστηκε σε τεμάχιο υφάσματος, με το οποίο ο Ιησούς είχε σκουπίσει το πρόσωπό Του. Βρισκόταν αρχικά στην Έδεσσα, και κατά το έτος 959 μ.Χ., επί βασιλείας Ρωμανού Β΄, μεταφέρθηκε στη Βασιλεύουσα και τοποθετήθηκε στο ναό της Θεοτόκου, που βρισκόταν στα ανάκτορα. (περισσότερα…)
Την Παρασκευή, 11 Αυγούστου 2023, ημέρα κατά την οποία επιτελούμε ανάμνηση της θαυμαστής διάσωσης της Κέρκυρας από τον Άγιο Σπυρίδωνα, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος λειτούργησε και κήρυξε στο πανηγυρίζον εξωκκλήσι του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο βρίσκεται στο συγκρότημα Αμπελοχώρι στον Κόλπο Πισσουρίου. (περισσότερα…)
Διαβάστε το κείμενο εδώ... **************************************** Ιερά Μονή Παναγίας του Άρακα στα Λαγουδερά Η εκκλησία της Παναγίας του Άρακος βρίσκεται σε κεντρική περιοχή της οροσειράς του Τροόδους, στο γεωγραφικό διαμέρισμα της Πιτσιλιάς, μεταξύ των χωριών Λαγουδερά και Σαράντι. Από το 1985 περιλαμβάνεται, μαζί με εννέα άλλες τοιχογραφημένες βυζαντινές εκκλησίες του Τροόδους, στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Πρόκειται για το καθολικό ομώνυμης Μονής που οικοδομήθηκε μέσα στο δεύτερο μισό του 12ου αιώνα, σε μια περίοδο που ο μοναστικός βίος ανθούσε στην Κύπρο. Όταν στα 1735 επισκέφθηκε το μέρος ο Ρώσος μοναχός Βασίλι [...]
Συμπληρώνονται σήμερα 49 χρόνια από τη μέρα ολοκλήρωσης του εγκλήματος κατά της Κύπρου, μια μέρα μνήμης και καταδίκης της βάρβαρης τουρκικής εισβολής. Σαν σήμερα, στις 14 Αυγούστου του 1974, η Τουρκία με τον Αττίλα 2 και ενώ εξελίσσονταν σε διπλωματικό επίπεδο συνομιλίες στη Γενεύη, προχώρησε στην εκτέλεση του σχεδίου της, καταλαμβάνοντας την πόλη της Αμμοχώστου, τη Μόρφου και άλλες περιοχές, επεκτείνοντας την κατοχή και επιφέροντας περισσότερη καταστροφή, νέο κύμα προσφύγων, σκορπώντας τον θάνατο και αυξάνοντας τον αριθμό των αγνοουμένων. (περισσότερα…)
Αμέτρητα είναι τα ονόματα, ή “Θεοτοκωνύμια” όπως λέγονται, που έχει δώσει ο λαός στην Παναγία. Μέχρι στιγμής υπολογίζεται πως ξεπερνούν τα 500 σε ολόκληρο τον κυπριακό και ελλαδικό χώρο. Άλλα βγαλμένα από ύμνους, άλλα από τον τόπο που βρίσκεται κάποιος Ναός ή Μοναστήρι κι άλλα εξαιτίας του τρόπου που έχει αγιογραφηθεί. (περισσότερα…)
«Παναγιά μου… έκραζα συνεχώς, από τα βάθη της ψυχής μου και από μέσα μου και φωνακτά», έλεγε στρατιώτης του 1974. Απέδιδε στην Παναγιά την σωτηρία του από τους τουρκικούς βομβαρδισμούς και τις τουρκικές σφαίρες. «Η γλυκιά δεύτερη μάνα μου, η Παναγία του χωριού μου και οι ευχές της μάνας μου και της γιαγιάς μου, ποτέ δεν με άφησαν μόνο μου», έλεγε και ξαναέλεγε μεσήλικας πλέον πρόσφυγας. Συνέχισε τις «ομολογίες» για τα βάσανα της ζωής, με ιστορίες από οικογενειακά δράματα, με δυσεπίλυτα διλήμματα και ένα σωρό άλλους «σταυρούς», τα οποία αντιμετώπιζε [...]
